Stosowanie terminów zawitych w obrocie gospodarczym
Zastosowanie w umowie terminów zawitych oznacza przyjęcie bardzo rygorystycznych warunków czasowych, których muszą dopełnić jej strony. Jeśli któraś ze stron nie dotrzyma terminu zawitego, jej prawo do dokonania określonej czynności wygasa bezpowrotnie.
W praktyce umowa zawierająca termin zawity może zawierać np. klauzulę zastrzegającą, że jeżeli wykonawca robót nie dostarczy drugiej stronie (nabywcy) faktury do określonego dnia, to jego roszczenia wygasają. Mamy tu więc do czynienia z czynnością, która musi być wykonana w danym terminie zawitym oraz skutkiem w postaci utraty prawa do wykonania tej czynności (wygaśnięciem roszczeń) w przypadku nie dotrzymania wskazanego terminu.
Stosowanie umownych terminów zawitych jest odwzorowaniem terminów prekluzyjnych dopuszczanych regulacjami prawnymi, jednak ich swobodne kreowanie budzi wiele wątpliwości w środowiskach prawniczych.
Przeciwnicy stosowania terminów zawitych uważają, że ich obecność w umowach prowadzi do obejścia bezwzględnie obowiązujących przepisów dotyczących przedawnienia roszczeń, zgodnie bowiem z art. 119 k.c. terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną. Takie stanowisko zawiera m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 23 lipca 2014 r., sygn. akt I ACa 238/14 oraz wyrok SA w Warszawie z 20 marca 2013 r.
Strona, która nie dotrzymała w ten sposób określonego terminu zasadniczo może zarzucić drugiej stronie nadużycie prawa. W praktyce wykonawca może więc, zgodnie z takim stanowiskiem, zgłaszać roszczenia tytułem wystawionej i dostarczonej po terminie faktury, nie może jednak obciążać drugiej strony konsekwencjami w opóźnieniu zapłaty (odsetkami ustawowymi za nieterminową regulowanie należności).
Środowiska dopuszczające możliwość stosowania umownych terminów zawitych powołują się na zasadę swobody umów. Zgodnie z art. 3531 k.c., strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Takie stanowisko zajął m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z 14 marca 2013 r. (sygn. akt VI ACa 1151/12). Sąd uznał, że regulacje zawarte w art. 353 k.c. nie stoją w sprzeczności z art. 119 k.c.
Może to Ci się spodoba
Rząd zajmie się kolejnymi ułatwieniami dla przedsiębiorców
Kolejne projekty w ramach pakietu „100 zmian dla firm” trafią na posiedzenie rządu. Będzie to duża nowelizacja Kodeksu postępowania administracyjnego, która ma przyspieszyć procedury, a także pakiet wierzycielski, który ułatwi przedsiębiorcom odzyskiwanie
Ekspansja zagraniczna. Aspekty prawne – gdzie szukać pomocy?
W poprzednim artykule omawialiśmy aspekty związane z podjęciem decyzji o rozpoczęciu eksportu. Analiza dotychczasowej działalności, pytanie o pozycję na rynku krajowym, określenie mocnych i słabych stron firmy oraz opracowana strategia w
Rejestracja spółki przez internet. Nowe formy spółek na liście
Od 15 stycznia możliwe jest przeprowadzenie rejestracji spółek komandytowych oraz spółek jawnych drogą internetową. Te dwie kategorie spółek dołączyły tym samym do spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, które już wcześniej mogły
Ratunek dla firm zamiast upadłości
Co roku w całej UE około 200 tys. firm staje w obliczu niewypłacalności, a 1,7 mln osób traci pracę. Nowa dyrektywa w sprawie ram prawnych restrukturyzacji ma zmniejszyć liczbę takich zdarzeń i dać drugą
Czym charakteryzuje się postępowanie pojednawcze?
Bywają sprawy sądowe, które rozstrzygają kłótnie małżeńskie, sąsiedzkie lub pracownicze. Nie raz trudno ustalić winnego, zebrać dowody i wydać obiektywny wyrok. W takich przypadkach stosuje się postępowanie pojednawcze. Jak przebiega
Kiedy można wnioskować o apelację?
Obecnie w Polsce zastosowanie znajduje przynajmniej kilka metod zawierania współpracy. Wśród nich ogromnym zainteresowaniem cieszy się umowa o dzieło, która niejednokrotnie wygrywa z zatrudnienie na podstawie umowy o pracę. Czym
1 Comment
aner
09 stycznia, 09:48