Stosowanie terminów zawitych w obrocie gospodarczym
Zastosowanie w umowie terminów zawitych oznacza przyjęcie bardzo rygorystycznych warunków czasowych, których muszą dopełnić jej strony. Jeśli któraś ze stron nie dotrzyma terminu zawitego, jej prawo do dokonania określonej czynności wygasa bezpowrotnie.
W praktyce umowa zawierająca termin zawity może zawierać np. klauzulę zastrzegającą, że jeżeli wykonawca robót nie dostarczy drugiej stronie (nabywcy) faktury do określonego dnia, to jego roszczenia wygasają. Mamy tu więc do czynienia z czynnością, która musi być wykonana w danym terminie zawitym oraz skutkiem w postaci utraty prawa do wykonania tej czynności (wygaśnięciem roszczeń) w przypadku nie dotrzymania wskazanego terminu.
Stosowanie umownych terminów zawitych jest odwzorowaniem terminów prekluzyjnych dopuszczanych regulacjami prawnymi, jednak ich swobodne kreowanie budzi wiele wątpliwości w środowiskach prawniczych.
Przeciwnicy stosowania terminów zawitych uważają, że ich obecność w umowach prowadzi do obejścia bezwzględnie obowiązujących przepisów dotyczących przedawnienia roszczeń, zgodnie bowiem z art. 119 k.c. terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną. Takie stanowisko zawiera m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 23 lipca 2014 r., sygn. akt I ACa 238/14 oraz wyrok SA w Warszawie z 20 marca 2013 r.
Strona, która nie dotrzymała w ten sposób określonego terminu zasadniczo może zarzucić drugiej stronie nadużycie prawa. W praktyce wykonawca może więc, zgodnie z takim stanowiskiem, zgłaszać roszczenia tytułem wystawionej i dostarczonej po terminie faktury, nie może jednak obciążać drugiej strony konsekwencjami w opóźnieniu zapłaty (odsetkami ustawowymi za nieterminową regulowanie należności).
Środowiska dopuszczające możliwość stosowania umownych terminów zawitych powołują się na zasadę swobody umów. Zgodnie z art. 3531 k.c., strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Takie stanowisko zajął m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z 14 marca 2013 r. (sygn. akt VI ACa 1151/12). Sąd uznał, że regulacje zawarte w art. 353 k.c. nie stoją w sprzeczności z art. 119 k.c.
Może to Ci się spodoba
Wniosek o uznanie kwalifikacji zawodowych przez internet
Niebawem wniosek o uznanie kwalifikacji zawodowych będzie można składać drogą elektroniczną. Takie rozwiązanie narzuca państwom członkowskim dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z listopada 2013 roku o uznawaniu kwalifikacji zawodowych. Termin
Kiedy poszkodowany powinien zjawić się w sądzie?
Konieczność aktywnego uczestniczenia w procesie sądowym jest wydawana na podstawie statusu danej osoby. W tym artykule skupimy się na stanowisku prawnym dla świadka, oskarżonego i ofiary. Świadek to osoba poproszona
Wszystko o sądowym pouczeniu
Każde działanie sądu musi odbywać się zgodnie z ustaleniami prawnymi oraz szacunkiem dla sądu i wszystkich członków rozprawy. Zdarzają się przypadki, kiedy uczestnik rozprawy nie ma reprezentanta, wtedy może zostać
W 2022 roku zmienią się zasady urlopu rodzicielskiego
Polska ma czas do sierpnia przyszłego roku, aby wdrożyć zapisy unijnej dyrektywy work–life balance. Regulacja, która dotyczy równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, wprowadzi ważne zmiany dla rodziców i wymusi przebudowę Kodeksu
Dzięki rejestrom dłużników gminy mazowieckiego poprawią ściągalność alimentów
Już od 1 lipca życie dłużników alimentacyjnych stanie się trudniejsze. Jeśli ojca lub matkę wyręcza fundusz alimentacyjny, to ich dane trafią do wszystkich czterech działających w Polsce rejestrów dłużników prowadzonych przez
Czym charakteryzuje się postępowanie pojednawcze?
Bywają sprawy sądowe, które rozstrzygają kłótnie małżeńskie, sąsiedzkie lub pracownicze. Nie raz trudno ustalić winnego, zebrać dowody i wydać obiektywny wyrok. W takich przypadkach stosuje się postępowanie pojednawcze. Jak przebiega
1 Comment
aner
09 stycznia, 09:48