Stosowanie terminów zawitych w obrocie gospodarczym
Zastosowanie w umowie terminów zawitych oznacza przyjęcie bardzo rygorystycznych warunków czasowych, których muszą dopełnić jej strony. Jeśli któraś ze stron nie dotrzyma terminu zawitego, jej prawo do dokonania określonej czynności wygasa bezpowrotnie.
W praktyce umowa zawierająca termin zawity może zawierać np. klauzulę zastrzegającą, że jeżeli wykonawca robót nie dostarczy drugiej stronie (nabywcy) faktury do określonego dnia, to jego roszczenia wygasają. Mamy tu więc do czynienia z czynnością, która musi być wykonana w danym terminie zawitym oraz skutkiem w postaci utraty prawa do wykonania tej czynności (wygaśnięciem roszczeń) w przypadku nie dotrzymania wskazanego terminu.
Stosowanie umownych terminów zawitych jest odwzorowaniem terminów prekluzyjnych dopuszczanych regulacjami prawnymi, jednak ich swobodne kreowanie budzi wiele wątpliwości w środowiskach prawniczych.
Przeciwnicy stosowania terminów zawitych uważają, że ich obecność w umowach prowadzi do obejścia bezwzględnie obowiązujących przepisów dotyczących przedawnienia roszczeń, zgodnie bowiem z art. 119 k.c. terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną. Takie stanowisko zawiera m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 23 lipca 2014 r., sygn. akt I ACa 238/14 oraz wyrok SA w Warszawie z 20 marca 2013 r.
Strona, która nie dotrzymała w ten sposób określonego terminu zasadniczo może zarzucić drugiej stronie nadużycie prawa. W praktyce wykonawca może więc, zgodnie z takim stanowiskiem, zgłaszać roszczenia tytułem wystawionej i dostarczonej po terminie faktury, nie może jednak obciążać drugiej strony konsekwencjami w opóźnieniu zapłaty (odsetkami ustawowymi za nieterminową regulowanie należności).
Środowiska dopuszczające możliwość stosowania umownych terminów zawitych powołują się na zasadę swobody umów. Zgodnie z art. 3531 k.c., strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Takie stanowisko zajął m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z 14 marca 2013 r. (sygn. akt VI ACa 1151/12). Sąd uznał, że regulacje zawarte w art. 353 k.c. nie stoją w sprzeczności z art. 119 k.c.
Może to Ci się spodoba
Czym są wyroki zaoczne?
Za wyrok uważa się orzeczenie sądu w konkretnej sprawie (badanej po wszczęciu postępowania) wraz z rzeczowym wyjaśnieniem decyzji. Podawany jest w obecności obu stron procesu. Są jednak przypadki, kiedy padają
Czym jest bezpodstawne wzbogacenie?
Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem bezpodstawne wzbogacenie jest niedozwolone i odpowiednio karane. Dotyczy sytuacji, w których przychody osiąga się kosztem ofiar. Kiedy jeszcze mówić trzeba o bezpodstawnym wzbogaceniu? Jak
Nowa ustawa ograniczy dominację wielkiej czwórki firm audytorskich
Polski rynek audytu i doradztwa zdominowały firmy globalne z tzw. wielkiej czwórki. Z ich usług korzystają wszystkie spółki giełdowe skupione w WIG20 oraz większość jednostek zainteresowania publicznego. UOKiK wskazuje, że rynek ma cechy oligopolu
Czym jest i na czym polega miękka windykacja?
Windykacja to słowo pochodzące z łaciny i oznaczające dochodzenie roszczeń. Współcześnie pojęcie te interpretowane jest jako dochodzenie własności przy użyciu środków określonych obowiązującymi przepisami. W kontekście tym pada niejednokrotnie termin
Przedsiębiorcy potrzebują skutecznych metod rozwiązywania sporów prawnych
Przewidywalność systemu prawnego i sprawność wymiaru sprawiedliwości mają kluczowe znaczenie dla konkurencyjności polskich firm i całej gospodarki – przekonuje Wojciech Kowalewski z Siemens Polska. Różne ogólnoeuropejskie i światowe rankingi pokazują jednak, że w tym zakresie warunki
Kiedy można wnioskować o apelację?
Obecnie w Polsce zastosowanie znajduje przynajmniej kilka metod zawierania współpracy. Wśród nich ogromnym zainteresowaniem cieszy się umowa o dzieło, która niejednokrotnie wygrywa z zatrudnienie na podstawie umowy o pracę. Czym
1 Comment
aner
09 stycznia, 09:48